Karabuğday Bitkisi
Kuzukulağıgiller familyasından olan karabuğdayın diğer adı greçkadır.
Karabuğday iklim isteği bakımından hassas bir bitkidir. Nemli ve serin iklim şartlarını sever. Dona dayanıklı değildir. 60-100 gün içerisinde yetişmektedir. Çiçeklenme dönemindeki yüksek sıcaklıklar ve soğuklardan etkilenir.
Dona dayanıklı olmadığından ilkbahar donlarından sonra ekilmelidir. Nisan ya da temmuz ayında ekilebilir. Ekim zamanı, yabancı otların çıkışının sonrasına denk getirilmelidir. Ekim derinliği 2-3 cm olmalıdır.
Her türlü toprakta ekilebilmekle birlikte killi topraklarda çimlenmesi zayıftır. Bir dekarda ortalama 5 kg tohum kullanılır, serpme ekimlerde ortalama 10 kg tohum kullanılır.
Çok gübre istemez. Çok az bir fosforlu ve potasyumlu gübre yeterlidir. Bir ay içinde çiçeklenmeye başlar. Hasat zamanına kadar çiçeklenme devam edebilir.
Hasadı biçerdöverle yapılabilir. Hasat biçerdöverle yapılacaksa, yaprakların iyice kuruması beklenmelidir. Sulu şartlarda verim 200 kg civarındadır.
Karabuğday, tahıldan çok kabuklu yemişe benzer. Karabuğday unu tek başına ekmek yapımına uygun değildir.
Karabuğday, %11 protein ve %2 yağ içerir. Kurak, engebeli arazi ve serin iklimlerde yetişebilir. Hızlı ürediği için zararlı otların gelişimini de engeller.
Karabuğday, çoğunlukla Doğu Avrupa’da yetiştirilir. Fransa, ABD ve Kanada’da kümes ve çiftlik hayvanları için yem olarak kullanılmaktadır. Fransa’nin Normandiya bölgesinde karabuğday unundan krep yapılır. Rusya’da ve Orta Avrupa’da, bir kırsal kesim yemeğidir. Kore’de yöresel bir pelte yapılır. Japonya’da ise erişte ve çorbalarda kullanılır.
Kasha, karabuğdayın kabuğu ayıklanmış ve kavrulmuş halidir. Kashanın hafif acı bir fıstıksı tadı vardır. Karabuğday gluten içermez. Çölyak hastaları ve gluten alerjisi olanlar için uygundur.
