Nemi Seven Bitkiler Hangileridir?

Nemi seven bitkiler evdeki fazla nemi alarak havadaki fazla nemden kurtulmanızı sağlayabilir. Havadaki nemi azaltan bitkiler hangileridir?

Nemi Seven Bitkiler

Aşk Merdiveni

Aşk merdiveni, eğreltiotugiller ailesindendir, nemi seven bitkiler arasındadır. Pek çok türü bulunan bu bitkinin diğer bir adı da eğreltiotudur. Aşk merdiveninin en bilineni Dryopteris Exaldata türüdür. Açık yeşil, kenarları oya gibi süslü, ince yapraklardan oluşur. Çevresine 2 metreye kadar yayılabilen bir bitkidir.

Yılın her dönemi yeşil olan bu bitki, asitli topraklarda sağlıklı gelişim gösterir. Nemli ortamlardan hoşlanır. Bitkininin, yazın bolca sulanması ve yapraklarına su püskürtülmesi tavsiye edilir. Kış günlerinde ise, su isteği azalır. Yarı gölge ortamlar, bitkinin gelişimi için idealdir. Bitkinin aşırı güneş ışığına maruz bırakılmaması önerilir. Zira, yapraklarında kuruma meydana gelir.

Yazın en fazla 30 santigrat derece, kışın ise en düşük 10 santigrat derece sıcaklık, bitki için uygundur. Gelişme döneminde, bitkiye 15 günde bir sıvı gübre verilmesi önerilir. Daha sonra ise, ayda bir gübre verilmesi bitki için yeterli olur.

Kurdela Çiçeği

Genellikle sarkıcı formda olan türleri süs bitkisi olarak kullanılır, nemi seven bitkiler arasındadır. Çok güzel asma çiçek olarak kullanılırlar. Uzun ömürlü çiçek açan bu bitkinin bazı türleri herdem yeşil, bazıları ise çok yıllıktır.

Güneşi severler. Ancak anavatanı tropik bölgeler olduğundan soğuğa karşı hassasiyet gösterebilirler. Çok fazla soğuk ve sıcak havada bırakmak çiçeğin yapraklarına zarar verebilir. Kış aylarınca sıcaklık 5 derecenin altına düşerse bitki zarar görebilir. Bu nedenle kurdela çiçeği aşırı soğuklardan korunmalıdır.

Gelişme döneminde 15-18 derece, kışın ise 7 derecenin üstünde bir sıcaklığa gereksinim duyar. En iyi gelişmeyi 18-20 derece arası sıcaklıklarda gösterir. Yüksek orantılı nemi tercih eder. Yazın ara sıra yapraklarına su püskürtülebilir veya uygunsa yaprakları yıkanabilir.

Aydınlık yerleri seven Chlorophytum, yazın yakıcı güneş ışığını doğrudan almayan yerlerde bulundurulmalıdır. Gölge yerlerde bulundurulmalıdırlar. Doğrudan güneş ışığı alan yerlerde kalırlarsa bitki yapraklarında bazı olumsuzluklar gözlenebilir. Kışın ısıtılan yerlerde bulundurulmaları durumunda aydınlık, güneşli yerleri tercih ederler. Doğrudan güneş ışığı istemeyen bu bitki dolaylı ışıklardan da yararlanabilir.

Bitkinin daha sağlıklı büyüyüp gelişmesi için gerektiğinde uygun toprak hazırlanarak saksısı bir numara büyüğü ile değiştirilmelidir. Saksı değiştirme işlemi 1–2 yılda bir yapılmalıdır. Saksı değiştirirken bitkiye zarar vermemeye dikkat edilmelidir.

Bitkinin aktif olduğu ilkbahar ve yaz aylarında kireçsiz su ile bolca sulanmalıdır. Bitkinin iyi gelişme göstermesi için fazla nemden kaçınılmalıdır. Ekim ayından mart ayına kadar dinlenme döneminde ise verilen su miktarı azaltılmalıdır ancak bitki tümüyle kurumaya bırakılmamalıdır. Chlorophytumlar soğuk yerde duruyorsa fazla sulandığı takdirde yaprakları kahverengileşir. Özellikle gelişme döneminde, sulama esnasında su bitkinin her yerine ulaştırılmalıdır.

Barış Çiçeği (Yelken Çiçeği)

Beyaz yelken adıyla da bilinen barış çiçeğinin pek çok türü bulunur. Barış çiçeğinin çiçekleri sonbaharda açar ve zamanla beyaz olan çiçeği yeşile döner. Barış çiçeği, 30 santimetre ile 1 metre arası boylanabilir. Uzun, oval, uç kısma doğru sivrileşen yaprakları bulunur. Barış çiçeği, çok sayıdaki yaprakları ile şık bir görünüme sahiptir.

Barış çiçeğinin saksısının, her yıl ilkbaharda değiştirilmesi gerekir. Kuruyan yaprakların koparılması, bitkinin sağlıklı gelişimi için önerilir. Nisan-Eylül ayları arasında, 15 günde bir gübreleme yapılması önemlidir. Bitkinin toprağı kışın nemli tutulması ve kireçsiz, ılık su ile sulanması tavsiye edilir.

Barış çiçeği, ilkbahar ve yazın çok fazla su ister. Ancak, toprağının sulu olmaması gerekir. Sonbahar ve kış aylarında ise, su miktarının düşürülmesi gerekir. Bitkinin yapraklarına su püskürtülerek, nemli kalması sağlanabilir.

Bitki gelişme döneminde ortalama 18-20 santigrat derece sıcaklığa ihtiyaç duyar. Kış aylarında ise, 15 santigrat derece sıcaklık yeterlidir. Bitkinin doğrudan güneş ışığından korunarak yetiştirilmesi önerilir.

İngiliz Sarmaşığı

Her dem yeşil bitkilerdir. Yaprakları sarmal dizilmiş ve dilimlidir. Meyveleri siyah renkli, salkım şeklinde ve içerisinde 3–5 tohum bulunur.

Dağlık bölgelerden ovalara kadar yayılış gösterir. Toprak isteği bakımından seçici değildirler. Alkalik ve nemli topraklarda yetişirler. Ilıman deniz iklimlerini sever, genellikle meşe ve kayın ormanlarında yer alırlar. Gölgeyi sever, donlara dayanırlar. Donlardan zarar görmeleri hâlinde bu zararı atlatabilirler.

Sürekli yeşil kalan yaprakları derimsi, almaç dizilişli ve 5–10 cm uzunluğundadır. Genç yapraklar 3–5 loplu, üst yüzü parlak koyu yeşil, alt yüzü sarımsı yeşil veya solgun yeşil renkli ve beyaz damarlıdır. Yaşlı yapraklar ise lopsuzdur. Meyveler 8–10 mm çapında, yuvarlak, üzümsü meyve durumundadır. Ekimkasım ayında açan çiçekler hermafrodit durumundadır. Çiçekler yeşilimsi sarı renkli, yarım daire şeklinde, şemsiye kuruluşunda ve salkım görünüşünde toplanmıştır. Çiçekler dikkat çekici değildir.

İyi drenajlı, zengin veya organik maddelerle zenginleştirilmiş nötr ya da hafif alkali topraklarda iyi gelişme gösterir. Ilıman, nemli ve serin yerlerden hoşlanır. Kuraklıktan hoşlanmaz. Soğuk şartlara dayanıklıdır. Şiddetli donlardan zarar görse de bunları atlatır. Küçük havai kökleri ile tırmanır. Önceleri yavaş, sonra hızlı büyür. 30 m kadar tırmanabilir.

Tohum ve çelikle üretilir. Yeni toplanan tohumlar ilkbaharda soğuk kasalara hemen ekilir. 4 hafta katlamada tutulursa çimlenme daha da artar. Temmuz-ağustos ayında yarı odun çeliklerle serada gölgeli bir yerde, odun çelikleri ile kasım ayında serada ve ilkbaharda yumuşak çeliklerle ve daldırma ile üretilir

Palmiye

Palmiye ağacı yaz mevsimiyle anılır. Boyu 20 santimde 60 santime kadar uzayabilir. Gövdesi silindir biçimindedir. Yapraklarının uzunluğu farklıdır. Yapakların boyu birkaç cm’den dokuz metreye kadar değişebilir.

Çiçekleri salkım şeklinde açar. Daha sonra meyvelere dönüşür. Palmiyenin dalları yoktur. Bu yüzden budama yapılması gerekmez. Ama kurumuş yapraklarını temizleyebilirsiniz. Palmiye üretmek istiyorsanız, sonbahar aylarında olgunlaşmış palmiye tohumlarını bahçeye dikebilirsiniz.

Palmiye ağacı geçirgen, derin ve nemli topraklarda sağlıklı gelişim gösterir. Palmiye belirli aralıklarla gübrelenmelidir. Fosfor, potasyum ve azot içeren gübreler palmiye için uygundur. Yalnız önemli olan oranlarının dengede olmasıdır.

Sıcağı çok sever. Özellikle Ege ve Akdeniz bölgeleri palmiye yetiştirmek için en uygun yerlerdir. Güneşi seven bir bitki olduğu için bahçenizin güneşi en iyi gören yerine dikebilirsiniz. Palmiye ağacını bolca sulayabilirsiniz.

Guzmanya

Guzmania (guzmanya); yaprakları koyu yeşil, boyuna kırmızı çizgili, alt yüzü kırmızımor brakteleri kırmızı, çiçekleri beyaz bitkilerdir. Hem yaprakları hem de çiçekleri çok dekoratif olup saksı çiçekleri yetiştiriciliğinde önemli bir yer tutar.

Guzmania bitkisini yetiştirmede en önemli kural, kış aylarında sıcaklığın 15 °C’nin altında olmaması gerektiğidir. Guzmania bitkisi genellikle yaz aylarında çiçek açar ve bu çiçeğe iyi bakılmazsa çiçeği çürür. Ana bitki çiçeği geçtikten sonra yavaş yavaş ölür, ölmeden önce yavrular, bu yavrulardan ayırma ile ürer.

Guzmaniaların büyüme ve gelişmeleri ile bulundukları yerlerin sıcaklığı arasında sıkı bir ilişki vardır. Guzmania, ılık-sıcak ve nemli ortamları sever. Tropikal bir bitki olduğu için soğuk karanlık ve havasız ortamlarda çabuk bozulma gösterebilir.

Guzmanialar düşük hava nemine karşı hassastır. Yazın güneş etkileri, kışın kalorifer ve diğer ısıtma sistemlerinin oluşturduğu yüksek sıcaklıklar havadaki nemi büyük ölçüde düşürerek havayı kurutur. Bunun için özellikle yaz aylarında her gün su püskürtülmesi önerilir. Püskürtülen su, kireçli olmamalıdır. Çünkü püskürtülen kireçli su, çiçek ve yapraklar üzerinde kireç birikimine, görünümün bozulmasına ve yaprak yanıklarına neden olur. Püskürtmede en elverişli su, yağmur suyudur. Püskürtülecek suyun, kışın oda sıcaklığına uygun olmasına da itina edilmelidir. Su püskürtme sıcak ortamlarda bir defa öğleden evvel (tercihen sabah) ve bir defa da öğleden sonra olmak üzere günde iki defa yapılması önerilir.

İç mekânlarda yetiştirilen guzmanialar doğadaki diğer bitkiler gibi özümleme yapabilmeleri büyüme ve gelişmeleri için ışığa gereksinim duyarlar. Guzmanialar gelişme dönemlerinde bol ışığa buna karşılık dinlenme dönemleri süresince daha az ışığa gereksinim duyarlar.