Pitaya – Ejder Meyvesi

Anavatanı Güney Amerika olan pitaya bitkisi ülkemizde ejder meyvesi olarak da bilinmektedir.

Ülkemizde yeni yeni bilinirliği artan bu nedenle yetiştiği ülkelerdeki farklı kültürlerin etkisiyle pitaya, pitahaya, ejder meyvesi, çilek armudu, kaktüs meyvesi ya da dragon fruit olarak adlandırılan bu ünlü egzotik meyve kış aylarının doğal koruma yöntemi olarak karşımıza çıkıyor. En bilinen adıyla Pitaya, içeriğindeki C vitaminin etkisiyle güçlü antioksidan bir özellik gösteriyor.

Pitaya

Malezya, Meksika, Orta ve Güney Amerika, Endonezya, Vietnam, gibi birçok farklı yerde yetişen ve kaktüsgiller ailesinden bir bitkinin meyvesi olan Pitaya ya da bilinen diğer bir adıyla ejder meyvesi, pembe, kalın ve farklı kabuğunun altında susama benzer siyah çekirdekleri olan beyaz ya da kırmızı bir meyvedir. Beyaz ya da kırmızı denmesinin nedeni ise Pitaya’nın iç kısmının hangi renkte olacağının türünden türüne göre değişiklik göstermesi. İsmine gelince, henüz ülkemizde yeni yeni bilinirliği arttığı için yetiştiği ülkelerin farklı kültürlerinin etkisiyle Pitaya, Pitahaya, Ejder Meyvesi, Çilek Armudu, Kaktüs Meyvesi ya da Dragon Fruit olarak söylenmektedir.

Ejder Meyvesi Nasıl Bir Bitkidir?

Tohumlar kompost ya da karışım toprakta eğer salon bitkisi olarak yetiştirilecekse iyi büyütülürler – sık ekimden genelde yaklaşık 11 ile 14 gün aradı bir sürede bitkiler çimlenir. Kaktüs oldukları zaman boyunca aşırı sulamadan kaçınılması gerekir. Gelişimleri devam ettikçe bu tırmanıcı bitki tırmanacak bir yerler aramakta bazal kökleri yanında yan yardımcı kökler oluşturmaktadır.

Pitaya kaktüsleri geceleri çiçek açıp, çiçekleri sabahleyin solar. Bitki gerekli büyüme ortamında 3 ila 6 kez çiçek açabilir. Sağlıklı bir gövde, sap kısmı bitkiden kopup toprağa gömülürse bu durumda bu gövde köklenip ayrı bir bitki oluşturabilir. Bitki 40 dereceye kadar sıcakları ve çok kısa süreli soğuklarda yaşayabilir. Ancak uzun süreli dondurucu soğuklarda yaşayamaz.

Anavatanı Güney Amerika ve Asya olan pitayanın, beyaz ve kırmızı olmak üzere iki çeşidi vardır. Fakat meyvenin dış rengi olarak değil iç rengi olarak ikiye ayrılır. meyve kesildiğinde bazen beyaz bazen de kırmızı bir renge sahiptir. Meyve küçük susam tanesine benzer çekirdeklere sahiptir. Meyveyi yerken çekirdekleri ayıklamaya gerek yoktur. Kivi yer gibi çekirdekleriyle birlikte yenir.

Meyve etinden ayrılan tohumlar kurutulup depolanır,ideal olan kusuru olmayan ve olgunlaşmış meyvelerdir.