Soğuğa Dayanıklı Çiçekler – Soğuktan Etkilenmeyen Çiçekler

Soğuğa dayanıklı çiçekler kış bahçelerinin vazgeçilmezidir. Soğuk iklimde yaşıyorsanız bahçenizi soğuktan etkilenmeyen çiçekler ile donatabilirsiniz.

Soğuğa dayanıklı çiçekler için ekim vakti de yaklaşıyor. Bahçenizde, balkonunuzda ya da salonunuzda yetiştirecek soğuktan etkilenmeyen çiçek arıyorsanız önerilerimizi deneyebilirsiniz.

Soğuğa Dayanıklı Çiçekler

Kardelen Çiçeği

Kardelen

Ülkemizde 8 kadar türü doğal olarak yetişir. Kardelenler soğanlı, kısa boylu, çok yıllık otsu bitkilerdir. Çiçekleri tek tek çan şeklinde, aşağı doğru eğik, beyaz renkli ve erken ilkbaharda açarlar. Yaprakları az sayıda, dip kısımlarda ve şeridimsi yapıdadır. Kardelenler saksı kültüründe de yetişmeye uygundurlar. Kardelen soğanları eylülekim aylarında 10–12 cm’lik saksılara 2- 3 cm derinliğinde dikilirler. Her saksı yaprak çürüntüsü ve kum karışımı ile hazırlanmış toprak harcı ile doldurulur. Saksıların üstü soğuk camekânlarda gelişme başlayıncaya kadar kül ya da lifle örtülür. Çiçeklenmeden sonra soğanlar kurutularak saklanır.

Çiçeklenme devresinden sonra soğanlar oldukları yerlerde bırakılırlarsa, uzun yıllar zarar görmeden çiçek açmaya devam ederler. Üretimde kullanılmak üzere yavru soğanlar gerekli ise temmuz-ağustos aylarında soğanlar çıkarılarak ayrılırlar. Yavru soğanlar hemen veya ekim ayında tekrar dikilirler. Tohumla üretim daha çok ıslah çalışmaları için söz konusudur. Biraz rutubetli, fakat fazla ağır olmayan topraklarda ve yarı gölge ortamlarda iyi yetişirler. Kuru ve hafif topraklarda sonbahar ayında yağış olmazsa soğanlar daha iyi olgunlaşır.

Ateş Dikeni

Ateş dikeni

Anavatanı Avrupa’nın güneydoğu bölgeleri ile Asya’dır. Güneydoğu Avrupa’dan Himalayalara kadar olan bölgede ve ülkemizde doğal olarak yetişir. Ülkemizde köpek elması adı ile bilinir. Yaz-kış yeşil, dikenli ve çalı formunda bitkilerdir. Yaklaşık 3 metreye kadar boylanabilen türleri mevcuttur. Ateş dikeni bitkisi bitki besin maddelerince zengin, humuslu topraklarda iyi gelişir. Güneşli veya alaca gölge yerleri tercih eder.

Çelikler eylül ayında 30 cm uzunluğunda ve dipçikli çelik olarak hazırlanır. Mayıseylül aylarında alınan çelikler köklense de diğer çelikler kadar iyi gelişemez. Hazırlanan çeliklerin dip kısımları yaralanarak %8’lik toz IBA uygulanır. Çelikler 2 kısım torf ve 1 kısım kum karışımına dikilir. 3-4 hafta içerisinde %70-80 oranında köklenme görülür. Köklenen çelikler 12’lik saksılara dikilerek kışı geçirmek üzere ısıtılmayan seralara veya soğuk yastıklara alınır. İlkbaharda bitkiler dışarı çıkarılır ve bakım işlemleri uygulanır. Sonbaharda üzerinde meyve bulunan bitkiler elde edilir.

Kartopu

Kartopu

Ülkemizde en çok tanınan türlerden biridir. Güneydoğu Avrupa’da doğal olarak yaşar. Yaz-kış yeşil çalı formunda bitkilerdir. Yaprakları 3-4 cm uzunluğunda, uzunca yumurta biçimindedir. Çiçekleri erken ilkbaharda açar ve beyaz renklidir. Meyveleri seyrek üzümsü meyve durumunda, mavi renkli, daha sonra siyaha yakın renk alır.

Defne kartopu (Viburnum tinus) bitkisi değişik zamanlarda alınan çeliklerle üretilir. Haziran ayında o yıl ki sürgünlerden 6-7,5 cm uzunluğunda hazırlanan çeliklerin diplerine yara açılarak %8’lik toz IBA uygulaması yapılır ve soğuk yastıklara dikilir. Dikimden yaklaşık iki hafta sonra %90 ve üzerinde köklenme görülür. Köklenen çelikler ekim ayına kadar pişkinleşirler ve 25×25 cm mesafelerle açık araziye şaşırtılır. Bu dönemde alınan çelikler ayrıca alçak tünellerde de köklendirilebilir. Alçak tünellerde üretim yapılacaksa hormon uygulamasına gerek olmaz. Bu yöntemde köklenme oranı %70 civarındadır.

Ağır killi, hafif asidik ve tuzlu topraklar ile sahil arazilerde yetişmeye uygun olup aktif kirece dayanıklıdır. Nemli ve kışları ılıman geçen yerleri sever. Soğuğa fazla dayanıklı değildir, donlara duyarlıdır.

Siklamen

Siklamen bitkisinin ana vatanı Ortadoğu ve Suriye kökenlidir. Çuhaçiçeğigiller familyasından olan siklamenler toprak altı yumruları olan otsu yapıdaki bitkilerdir. 25-30 cm’e kadar boylanıp çevrelerine 15-30 cm kadar yayılabilirler. Siklamenler bahçelerde ve ağaç altlarında yetiştirilir. Akdeniz Bölgesinde doğal olarak bulunur. Cyclamenler, doğada yetişen ve yer somunu adıyla bilinen bitkilerdir. Ülkemizde 10 kadar türü yetişmektedir. Kuzey yarım kürede yayılış gösteren 30 cinse dâhil 800 kadar türü vardır. Oda ve salonların süslenmesinde kullanılır. Çiçekleri rüzgâr üfürmüş gibi ters dönmüş bir yapıdadır.

Bir veya çok yıllık, ender olarak da çalı halinde odunsu bitkilerdir. Bu türler her mevsime dayanıklı olup dış mekânda yetiştirilmektedir. İç mekânda yetiştirilebilen türü Cyclamen persicum, daha iri çiçekli ve daha uzun boyludur. Kökeni Yakındoğu’dur. Bunlar, dış mekânda her mevsime dayanıklı değildir. Aynı şekilde, bina içinde de uzun süre çiçekli korunamaz. Serin sera veya verandalarda bulundurulmalıdır. Siklamenler tüm kış boyunca çiçeklenebilir özelliktedir. Sonbahar ve erken ilkbaharda doğada çiçek

Çuha Çiçeği

Botanikçiler çuha çiçeklerinin çoğu ilkbaharın hemen başlarında çiçek açtığı için Latince cins adı olarak “ilk açan” ya da “en erken açan” anlamındaki Primulayı kullanmışlardır. Vatanının Türkiye veya Paşaeli olduğu tahmin edilen bitki günümüzde Batı Avrupa’dan Doğu Türkistan’a kadar geniş bir alanda yetişmekte ve süs bitkisi olarak yetiştirilmektedir. Türkiye’nin Doğu Anadolu ve Kuzeydoğu Anadolu Bölgesi’nin dağ eteklerinde ve çimenliklerde yetişir.

Otsu bir bitki olan çuha çiçeği gövdesiz olup yaprak ve çiçekleri direkt kökten çıkar ve yaprakları üzerindedir. Çuha çiçeği kökleri ana kök ve yan köklerden oluşur. Uzunluğu 2-8 cm kalınlığı 3-6 mm olan ana kökün rengi kahverengimsidir. Saçak şeklindeki sarımsı renkteki yan kökler ise ana kökün çevresine yayılır. Yumurta veya mızrak şeklinde olan yaprakları direkt kökten çıkar ve rozet yaprakları oluşturur. Yapraklarının kenarları geriye doğru kıvrık, hafif kertikli, üzeri pürtüklüdür ve alt kısmı hafif tüylüdür. Çiçekler; uzunluğu 10-30 cm olan sap üzerinde, 8-12 tanesi bir arada, bir yöne eğik, yarı şemsiye şeklindeki çiçek demetlerinde oluşur. Taç yaprakları altın sarısı, onu kavrayan kupa yaprakları vazo şeklinde ve uçları 5 loplu, beyazımsı sarı veya yeşilimsi sarı renklidir. Çiçek çanağı boru şeklinde, çiçek tacı ise tabak şeklindedir.

İlgili Makaleler

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

Başa dön tuşu